Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Κάλεσμα για διεθνή αλληλεγγύη από τους εξεγερμένους στην Χιλή

Από την Χιλή κάνουμε κάλεσμα για διεθνή αλληλεγγύη.

Καλούμε τους αλληλέγγυους - αλληλεγγύες από όλο τον κόσμο να ενημερωθούν για την κατάσταση στην Χιλή για ότι εκεί συμβαίνει από τις 14 Αυγούστου όπου ξεκίνησε μια διαδικασία φυλάκισης και δικαστικής καταδίωξης σε ομάδες αναρχικών, ελευθεριακών και αντιεξουσιαστών.

Ας πολλαπλασιαστουν οι δράσεις !

Είμαστε αυτοί που μεγαλώσαμε στην δημοκρατία και καταλάβαμε ότι ένα τυραννικό σύστημα σαν αυτό του Πινοσέτμπορεί να τελειώσει μόνο με την βία , η συμβιβασμένη έξοδο από την δικτατορία μας αποδεικνύει ότι το παρόν δημοκρατικό σύστημα δεν είναι παραμόνο η συνέχιση της .

Είμαστε εκείνοι που μεγαλώσαμεβλέποντας πως φυλακίζονταν και δολοφονούνταν όσοι συνέχιζαν να μάχονται και να καταγγέλλουν τις κοινωνικές αδικίες ,

είμαστε αυτοί που κάναμε πορείες ζητώντας την απελευθέρωση τους ,

είμαστε εκείνοι που είδαμε τον λήθαργο στον οποίο έπεσαν αυτοί που άλλοτε αποκαλούνταν επαναστάτες και τώρα περπατάνε υποταγμένοι ,πιστεύοντας στην κοινωνική ειρήνη, είμαστε εκείνοι που έχουμε δει πως η πρόσοδος κατέστρεψε τα δάση, τα ποτάμια , τις θάλασσες , τον αέρα..

είμαστε αυτοί που έχουμεδει τις μακιαβελικές συμμαχίες των δημοκρατικών κυβερνήσεων με τις μεγαλύτερες και τυραννικότερες παγκόσμιες δυνάμεις ,έχουμε δει το ΤLC(Σύμφωνο Ελευθέρου Εμπορίου) και το APEC(Φόρουμ Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού) στο Σαντιάγο το 2004,

είμαστε αυτοί που δώσαμε την σπίθα για να ξεκινήσει η εξέγερση στους δρόμους εκείνες τις μέρες , είμαστε αυτοί που είδαμε τους τηλεπαρουσιαζόμενους πολέμους της Μέσης Ανατολής ,

έχουμε δει πως συνεχίζεται η καταπίεση της κοινότητας Μαπούτσε στο Νότο και πως οι κοινότητες της περιφέρειας που άλλοτε ήταν μάχιμες σήμερα είναι γεμάτες στα ναρκωτικά που εκμηδενίζουν την νεολαία ,

έχουμε δει πως τα χρέη κατατρώνε τις ζωές των γονιών μας ,πως τα όνειρα μας μοιάζουν αδύνατα περιοριζόμενα από τα χρήματα ,

έχουμε δει πως γεμίζουν οι δρόμοι κάμερες και μπάτσους και είμαστε επίσης αυτοί που βγαίνουν στον δρόμο κάθε 11Σεπτεμβρη και κάθε 29 Μαρτίου και κάθεφορά που μπορούμε για να δείξουμε το μίσος μας σε αυτή την αποτυχημένη κοινωνία ,

είμαστε η μολότοφ που έσκασε στο LaMoneda(η προεδρική κατοικία της Χιλής) το 2006 και όλες όσες καταφέρνουν να πετύχουν τους μπάτσους ,

είμαστε κάθε μια από αυτές τις βόμβες που ανατινάζονται για να αποσταθεροποιήσουν αυτό το σύστημα και έχουμε δει στα ίδια μας τα σώματα πως ο νόμος είναι κάθε φορά περισσότερος βάναυσος και καταναγκαστικός ,πως ο καπιταλισμός προελαύνει και καταστρέφει τις ζωές μας και τον περίγυρο μας .είμαστε μια νέα γενιά από επαναστάτες ,καινούριες είναι επίσης και οι μέθοδοι μας διαφορετικές από όσες προηγηθήκαν είμαστε όλοι και κάθε ένας από τους συντρόφους μας που κατά την διάρκεια αυτών των 20 χρόνων δημοκρατίας πέθαναν στην μάχη. Είμαστε οι Claudia, Jony, MatiasRodrigo,Alex,Daniel,Maury

Σήμερα κάνουμε κάλεσμα στην αγκιτάτσια , αυτό είναι το βίαιο σκηνικό στο οποίο η δημοκρατία προσπαθεί να μασκαρευτεί σε κοινωνική ευημερία . Άντρες και γυναίκες ,νέες και νέοι έχουν ξεκινήσει να γαλουχούνται αντιαυταρχικά και κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων έχει υπάρξει μια σημαντική ποιοτική αύξηση σε αυτούς που αγκάλιασαν ιδέες αντιαυταρχικές και ελευθεριακές , πολλαπλασιάστηκαν τα κοινωνικά κέντρα ,οι καταλήψεις , οι αυτόνομες δομές επιβίωσης (proyectosautonomosdeautosustentacion ) ,οι εκδοτικές κολεκτίβες ,οι βιβλιοθήκες ,η προπαγάνδα ,τα μυαλά μας εμποτίστηκαν και οι καρδιές μας γέμισαν με αλληλεγγύη αμοιβαιότητα ,συντροφικότητα ,μάθαμε να συναναστρεφόμαστε με τρόπους διαφορετικούς από τους αυταρχικούς που μας προβάλλουν ,έχουμε κατασκευάσει τους χώρους μας με ιδρώτα και αγάπη ,έχουμε γίνει μαθητές σε διαφορετικά πεδία σπάζοντας τη λογική στην ειδίκευση της εργασίας , έχουμε φτιάξει καλλιέργειες , έχουμε δημιουργήσει δεσμούς συγγενείας σε πολλές πόλεις όπου επίσης πολλαπλασιάζονται οι ελευθεριακές και αναρχικές πρωτοβουλίες , έχουμε μάθει να τρεφόμαστε όσο το δυνατόν μακρύτερα από τις μεγάλες βιομηχανίες του θανάτου , μαθαίνουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας όσο το δυνατόνπερισσότερο ελεύθερα και δημιουργικά μπορούμε .Καθεμιά από τις ελευθεριακες πρακτικές μας είναι μια επίθεση για αυτό το λόγο έχουμε έρθει αντιμέτωποι με την πραγματικότητα της φυλακής και έχει χρειαστεί να τελειοποιήσουμε τις συνωμοτικές τεχνικές και αυτές της επίθεσης .Τίποτα δεν είναι χωρίς κόστος ,ο τρόπος που αποφασίσαμε να ζήσουμε τη ζωή είναι μια απειλή και για αυτό έχουμε επωμιστεί τις συνέπειες ,

τα βήματα μας , οι συνομιλίες μας ,τα σπίτια μας παρακολουθούνται ,

παρολαυτα ,

πάνω από 100 βόμβεςέχουν διασαλέψει την ησυχία της τάξης την οποία υποτιμούμε,

τράπεζες , κυβερνητικά κτίρια ,εκκλησίες , εμπορικά κέντρα ,αστυνομικά τμήματα , πρεσβείες έχουν γίνει στόχοι των επιθέσεων που προσπαθούν να κάνουν έκδηλη την ευθραυστότητά τους και την βέβαιηδυνατότητα μας να τελειώνουμε μια για πάντα με αυτές ,

εκρήξεις οι οποίες προσπαθούν να ξυπνήσουν τα μυαλά και να ανοίξουν δρόμους προς έναν καινούριο κόσμο γιατί αυτός εδώ μας αηδιάζει .

Εκρήξεις βίας γιατί αυτή η τάξη μας βιάζει καθημερινά ,

σήμερα αντιμετωπίζουμε μια επίθεση αστυνομική ,δικαστική και μιντιακή με την οποία το κράτος προσπαθεί να μας εξαφανίσει ,

έχουν δημιουργήσει μια σκευωρία με την οποία προσπαθούν να κατασκευάσουν μια παράνομη τρομοκρατική οργάνωση βασιζόμενοι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις φιλίας , συντροφικότητας ,παρουσιάζουν μια μεγάλη δομή με κάθετη οργάνωση όπου υπάρχουν ηγέτες , εκτελεστές και βοηθοί .

Στην καρδιά του κάθε αναρχικού ,ελευθεριακού υπάρχει η βεβαιότητα ότι αυτό είναι ένα ψέμα . Αυτή τη στιγμή έχουμε συντρόφους φυλακισμένους ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται πρώην lautaristasκαιαναρχικοί για την υπόθεση των βομβιστικών επιθέσεων , ακόμη περσότεροι έχουν ανοικτές δικαστικές υποθέσεις , άλλοι είναι φυγόδικοι , ένας σύντροφος μας είναι νεκρός ,τα σπίτια μας έχουν παραβιαστεί και οι οικογένειες μας πρέπει να έρχονται αντιμέτωπες με τις εξευτελιστικές διαδικασίες των επισκεπτηρίων στην φυλακή ,

επιπρόσθετα ξέρουμεότι οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις θα συνεχίσουν , προσπαθούν να μας ακινητοποιησουν να μας αφανίσουν.

Κάνουμε κάλεσμα σε οποιοδήποτε άτομο μέσα κι έξω από αυτό τον τόπο για μια διεθνή αλληλεγγύη, για ενημέρωση και δράση, για την διάδοση του γεγονότος ότι σε αυτό το μέρος του κόσμου προσπαθούν να εξαφανίσουν τις ιδέες μας να φιμώσουν τα στοματά μας ,χρειαζόμαστε δύναμη και στήριξη από όλες και όλους οι οποίοισυμμετέχουν στη συνεχή μάχη με το κράτος και το κεφαλαίο ,χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ ότι δεν είμαστε μόνοι ότι είμαστε χιλιάδες διάσπαρτοι στον κόσμο .χρειαζόμαστε να μεταδώσουμε τη λύσσα μας, και είναι αληθές ότι η αλληλεγγύηγίνεται ένα όπλο και μια πρακτική ενάντια σε αυτούς που θέλουν τα κεφάλια μας.

Μας χτυπάνε αλλά ποτέ δεν θα μας ρίξουν!

Μauri Presente!
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1202551



Την λεκτική αλληλεγγυη πρεπει μεχρι τωρα να σας την εχουν εκφρασει
αρκετα..
Εμένα όμως σύντροφοι συναγωνιστές στην Χιλή δεν μου αρκεί και δεν το
δέχομαι.
Ευθύνη όλωνων μας να δείξουμε εμπρακτα και αποτελεσματικά των αγώνα
των συντρόφων ανα το παγκόσμιο !
Αν όχι εμεις ποιοί και αν όχι τώρα πότε?

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Απο τον συντροφο Σαλαγο (http://salagos-tis-autonomias.blogspot.com/)

Με αφορμή την απαγόρευση απόπλου για την Γάζα από το κυπριακό κράτος. Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης.

Το κυπριακό κράτος (της δεξιάς είτε της «αριστερής» κυβέρνησης) εξυπηρετεί από την ίδρυση του τα συμφέροντα πλανητικής πολιτικοοικονομικής και στρατιωτικής κυριαρχίας.

20/08/2010 2η Απαγόρευση απόπλου για τη Γάζα σε πλοίο με ακτιβίστριες. Το κυπριακό κράτος με την πια καθοριστική στάση του, διατήρησης του αποκλεισμού είναι συνένοχο στην διαιώνιση και εδραίωση της φρικαλέας εμπόλεμης κατάστασης στην Παλαιστίνη.

Μια συνοπτική αφήγηση της κατάστασης: Το σκάφος Μάριαμ το οποίο αποτελείται από 50 ακτιβίστριες απόπλευσε από την Τρίπολη του Λιβάνου με πορεία την Κύπρο και τελικό προορισμό την Γάζα. Η κυπριακή κυβέρνηση με βάση της δηλώσεις του εκπροσώπου τύπου της αστυνομίας Μ.Κ και του κυβερνητικού εκπροσώπου Σ.Σ ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτραπεί στο πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας Μάριαμ και σε κανένα άλλο πλοίο: η αναχώρηση και άφιξη προς και από την Γάζα εδραιώνοντας έτσι το εμπάργκο ενός ολοκληρωτικού αποκλεισμού.

28/05/2010 1η Απαγόρευση απόπλου πλοίων με προορισμό τη Γάζα. Όπου και στην συνεχεία ακολούθησαν

και τα τραγικά γεγονότα. Στις 31 Μαΐου το κράτος του Ισραήλ εξαπολύει την δολοφονική μηχανή του σκοτώνοντας 9 και τραυματίζοντας 60+ άοπλους ανθρώπους του στόλου πλοίων ανθρωπιστικής βοήθειας με πορεία την Γάζα. (και για να είμαστε σαφείς όσο αφορά την επίρριψη ευθηνών στο κυπριακό κράτος για την δολοφονική στάση του Ισραήλ διευκρινίζω πως δεν πρόκειται για αυτό, παρ’ όλα αυτά είναι ξεκάθαρο πως διατηρώντας την στάση του αποκλεισμού βρίσκονται σε άμεση συνεργασία με το ισραηλινό κράτος και τα πλανητικά πολιτικοοικονομικά συμφέροντα που επιτυγχάνονται με την αισχρή δολοφονία χιλιάδων αμάχων στην Παλαιστίνη και την Μέση Ανατολή.)

Το κράτος κατέχει την νομιμότητα της μονοπώλησης της βίας, για την πραγμάτωση επιβολής, του προκαθορισμού, του κοινωνικού και ταξικού διαχωρισμού, της καταπίεσης, διαιωνίζοντας την εκμετάλλευση και τις εξουσιαστικές σχέσεις μέσα στην κοινωνία.

Εξήντα δυο χρόνια μετά την Νάγκμπα και την ίδρυση του Ισραήλ ως κράτος έχει ως επακόλουθο την εκδίωξη των Παλαιστινίων από την γη τους και την στυγνή δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων έως σήμερα.

Η αισχρότητα του πολέμου με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι στην δυτική όχθη του Ιορδάνη και στη λωρίδα της Γάζας με το μεγαλύτερο αριθμό απ’ αυτούς να είναι πρόσφυγες, να ζουν κάτω από αφόρητες συνθήκες διαβίωσης, κατοχής, αποκλεισμού, τρομοκρατίας, βομβαρδισμών, προπαγάνδας κι ανέχειας, προκείμενου να υποταχθούν στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των κυρίαρχων επεκτατικών δυνάμεων της περιοχής.


Η Γάζα μια λωρίδα γης μόλις 360 τ.χλμ. κατοικείται από 1.400.000 ανθρώπους, στους οποίους τα 2/3 είναι πρόσφυγες, όπου σε συνδυασμό με την επικράτηση της οργάνωσης Χαμάς στην περιοχή και τις πραγματικά εξοντωτικές συνθήκες διαβίωσης παράγουν και διαιωνίζουν την υποταγή του παλαιστινιακού λαού στις απαιτήσεις του Ισραήλ, των ΗΠΑ, της ΕΕ και καθώς του συνεργαζόμενου μαζί τους προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς (Φατάχ/ΟΑΠ).

Το 2001 ξεκινά και ο αποκλεισμός, όπου η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο ασφυκτική, με αποτέλεσμα να στερεί από τους κατοίκους της Γάζας όλα τα βασικά αγαθά όπως νερό, τρόφιμα, καύσιμα, ηλεκτρισμό και φάρμακα παράλληλα, με την κρατική επεκτατική τρομοκρατία του Ισραήλ.

Ο λαός της Παλαιστίνης ζει υπό καθεστώς κατοχής στο 90% της γεωγραφικής έκτασης, στην αισχρότητα επιβολής εσωτερικών και εξωτερικών εξουσιών, οι πρόσφυγες είναι εκατομμύρια και ζουν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, η οικοδομήσιμη γη τους είναι στη δικαιοδοσία του Ισραήλ, στην κοιλάδα του Ιορδάνη 5.000 κάτοικοι του ισραηλινού κράτους καταναλώνουν το 75% του νερού που καταναλώνουν 2.000.000 Παλαιστίνιοι, η επιβολή ειδικών άδειων για την μετακίνηση και την μεταφορά, υπάρχουν παντού συρματοπλέγματα, ένα φρικτό ρατσιστικό τείχος που χωρίζει τις παλαιστινιακές κοινότητες, το 50% του πληθυσμού να ζει κάτω απ’ το όριο των 2 δολαρίων ημερησίως, 1/5 των παιδιών υποσιτίζεται λόγω των απαγορεύσεων στη μετακίνηση τροφίμων, η βαρβαρότητα της λίστας αυτής δεν έχει τέλος. Η ανελέητη και στυγνή επίθεση που ο παλαιστινιακός λαός δέχεται από έναν τεχνολογικά κτηνώδη στρατό και απολυταρχικό κράτος δεν έχει σταματήσει μέχρι και σήμερα. Ο τεράστιος αριθμός των δεκάδων χιλιάδων νεκρών Παλαιστινίων ολοένα και αυξάνεται.

Η Δύση ανακάλυψε, κατέγραψε, περιέγραψε, όρισε, φαντάστηκε και, κατά μια έννοια, επινόησε την Ανατολή.

Η προπαγάνδα, ο οριενταλισμός που παράγεται και διαιωνίζεται όσο αφορά τη Μέση Ανατολή εδραίωσε την κοινωνική άγνοια, απάθεια και αποδοχή της παγκόσμιας επιβολής, προκαθορισμού και κυριαρχίας στην μέση ανατολή.

Ο κατασκευασμένος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ένα από τα αθλιότερα προπαγανδιστικά όπλα του σύγχρονου πολιτισμού, μεταβάλλει την εστία του προβλήματος με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να επιτυγχάνεται η παραγωγή συναίνεσης όσο αφορά την παγκόσμια εκμετάλλευση, την αποδιοπόμπευση εσωτερικά και εξωτερικά, την κατασταλτική υστερία και την όξυνση του μεταναστευτικού έλεγχου… με αποτέλεσμα την επίτευξη κυριαρχίας σε γεωπολιτικό κα οικονομικό επίπεδο και του καθορισμού της δυτικής και Αμερικάνικης (ΗΠΑ) αυτοκρατορίας.

Η αναγκαιότητα εισόδου της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Γάζα ήταν και είναι ζωτικής σημασίας για την στήριξη των πρώτων αναγκών του παλαιστινιακού λαού. Η δολοφονική στάση του ισραηλινού κράτους κατά άοπλων ανθρώπων δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό και η κοινωνική αντίδραση δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο σε περιστασιακά γεγονότα, αλλά, στην διαμόρφωση κινηματικού κόμβου αλληλεγγύης όπου η ανάπτυξη διαλεκτικής κριτικής και πρακτικής να κατανοεί την υπόσταση της παγκόσμιας επιβολής στο γεωγραφικό πεδίο της Μέσης Ανατολής και διαμέσου αυτού, να διαμορφώνεται προσπάθεια ενδυνάμωσης της κοινωνικής πάλης και αλληλεγγύης.

Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών πόλεμος στον πόλεμο των αφεντικών.

Κάτω τα κράτη κ’ οι στρατοί

Πατρίδα μας όλη Γη.

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

Σάλαγος της αυτονομίας

http://salagos-tis-autonomias.blogspot.com/

paragoges tou thkiaolou !

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010


Θελω να σπασω
τα παντα τα δεσμα μου
υπαρχοντα δικα μου
και τα δικα σου
γιατι σαπιζουμε στα'ληθεια
δεν ξερω αν το βλεπεις
πισω απ'τα παραμυθια
και του κοσμου τα στολιδια

Πρεπει να γινεις καλος μαθητης
ο πρωτος οπλιστης
του κρατους στο σκυλι
στων λεφτων σου φυλακη
να μπεις και ποτε σου να μην βγεις
να μην αντισταθεις
και καθολου να σκεφτεις
να ορκιστεις
σε μια σημαια σε μια πατριδα
και ενα τροπο ζωης
να καταναλωνεις, ΑΚΟΥΣ;
να πιστευεις
να φροντιζεις να χρειαζεσαι λεφτα
να υπηρετεις την τραπεζα
και τον καθε κερατα
Και κράτα την ψευδαισθηση πως εισαι λευτερος
και φιλελευθερος
και δεν εχεις την αναγκη να αμφισβητεις
την καθε θρησκεια και την καθε αστυνομια
καθε ειδους εξουσια
ΝΑ ΚΑΤΑΡΗΨΕΙΣ
αυτη την κοινωνια, την συγχρωνη παιδεια
που στ'αυτια μου ολα ακουγωνται ωμα
και συνωνυμα,
του καθε φασισμου
ενστολου και μη
και ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙΣ
το καθε εθνικι
ελαμ η χρυσαυγιτη
ιδεες που κατασκευαζει το καθε καθικι
εσυ αρνησου
και μεις μαζι σου
σε καθε μαχη,
που πολεμαμε
θα νικαμε
γιατι εχουμε οργη
κι'ναι τροφη
καθημερινη
που μεγαλωνει καθε μερα
γιατι φιλε μου η μαχη
ειναι ταξικη
και καθολου ειρηνικη
και θα μας βρισκουν μπροστα τους
σε καθε τακτικη
καθε καταστολη
μπορει να μα'στε λιγοι
αλλα ειμαστε πολλοι !




Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Μπάτσοι επιτίθενται σε γυναίκες απεργούς σε εργοστάσιο που κατασκευάζει Puma, Adidas, Nike, Gap κ.ά στην Καμπότζη

27 Ioυλίου 2010 – Οι μπάτσοι χρησιμοποίησαν συσκευές ηλεκτροσόκ για να επιτεθούν σε γυναίκες που εργάζονται σε εργοστάσια που παράγουν ρούχα μαζικής πώλησης για το Ηνωμένο Βασίλειο και τους άλλους δυτικούς καπιταλιστικούς “παραδείσους” στην Καμπότζη.

Η εικόνα των σιδερόφρακτων φρουρών του καθεστώτος να χτυπούν ανυπεράσπιστες γυναίκες δε θα βελτιώσει καθόλου την εικόνα αυτών των εταιριών μαμούθ που πληρώνουν ψίχουλα για να πουλάνε τα ρούχα τους στη Δύση.

Τουλάχιστον 9 γυναίκες τραυματίστηκαν όταν 100 Καμποτζιανοί ΜΑΤατζήδες, οπλισμένοι σαν αστακοί με αυτόματα προσπάθησαν να απωθήσουν 3000 γυναίκες και να τις αναγκάσουν να επιστρέψουν στο εργοστάσιό τους.

Κάποιες γυναίκες, που “κερδίζουν” κάτω από 1 δολάριο τη μέρα, έπεσαν στο έδαφος και δέχτηκαν επίθεση από τα ανθρωπόμορφα γουρούνια.

Οι εργάτες στα εργοστάσια ρούχων της Καμπότζης έχουν ξεσηκωθεί τον τελευταίο καιρό ενάντια στα άθλια μεροκάματα και τις σκληρές συνθήκες εργασίας. Πολύωρη σκληρή δουλειά, επιστροφή στις αγροτικές κατοικίες και ξανά το πρωί στη δουλειά, είναι η καθημερινότητα. Πρέπει να τα βγάλουν πέρα με περίπου μισό δολάριο τη μέρα. Αλλά η σημερινή κινητοποίηση έγινε λόγω της απόλυσης ενός συνδικαλιστή.

Το εργοστάσιο, που βρίσκεται στα προάστια της πρωτεύουσας Πνομ Πενχ, είναι ιδιοκτησίας μιας Μαλαισιανής εταιρίας, και παράγει ενδύματα για μεγάλα σπορ και άλλα ονόματα όπως Gap, Benetton, Adidas και Puma. Το εργοστάσιο συμβάλλει στις εξαγωγές της χώρας που ξεπερνούν το 1 δισ. δολάρια το χρόνο.

Κυρίως εργάζονται γυναίκες, από τα 300.000 συνολικά άτομα που απασχολεί η βιομηχανία ένδυσης της χώρας, και οι άθλιες συνθήκες τις οδήγησαν στο να ξεσηκωθούν με αφορμή την απόλυση του συνδικαλιστή. Η αγριότητα που δέχτηκαν τις ανάγκασε να λήξουν την απεργία και να ξαναγυρίσουν στο εργοστάσιο.

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
http://anarchypress.wordpress.com/2010/07/30/%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81/