(κάντε κλικ πάνω στον τίτλο για παραπομπή στο σχετικό υλικό)
Μαθητικό υλικό απο την Ένωση Αναρχικών Ενάντια στις παρελάσεις!
Μπροσούρα απο την Ένωση Αναρχικών για τους νεοφασίστες στην Κύπρο!
Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010
Οι παρελάσεις βρωμάνε εθνικισμό, μιλιταρισμό και ρατσισμό. Είναι η απροκάλυπτη προβολή μιας ιεραρχημένης κοινωνίας. Προωθούν την ομοιομορφία και μισούν τη διαφορετικότητα. Είναι ο προθάλαμος για την πειθαρχία που επιβάλλεται στο στρατό.
ΠΡΟΣΟΧΗ - ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΚΑΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ - ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΚΑΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ
Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010
Αναδημοσιεύση απο τον Σύντροφο Μαυροπούλι
Απο το προσωπικο blog του σύντροφου http://mavropouli.blogspot.com/
Η καταπίεση εδώ και χρόνια βρίσκεται στο καθημερινό προ γραμμα του ατόμου και ολοένα ριζώνεται στην ψυχολογία του αλλά και στο υποσυνείδητο του. όλοι την ζούμε, όλους μας κατατρώει ψυχικά και σωματικά Κάποιοι τείνουν να συγκρουσθούν μαζί της και κάποιοι τείνουν να την προωθούν και να την στηρίζουν συνειδητά η μη είτε μέσω της απάθειας και τον ρόλο τους είτε μέσω της πρακτικής τους σκέψης και δράσης /επιλογής Ζωής Αυτό εινα γεγονός ενα που ενδυναμώνει την τωρινή τάξη πραγμάτων οι οποία με απαλλοτριώνει , με καταστέλλει και με καταστρέφει και σκοτώνει μέρα πάρα μέρα το είναι μου. ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
Οι Ανθρώπινοι δεσμοί μεταβλήθηκαν σε καταπιεστικές σχέσεις όπου η εξουσία , η ψυχολογική καταστολή και τα προκαταλελλημενα πρότυπα εινα πλέον θεμέλια και βασικά ουσιώδη στη συμπεριφορά και στην στάση του ατόμου Οι γονείς που μετωπικά διαμέσου της ανάγκης που τους διακατέχει να σε προστατέψουν από ένα σύστημα που εκείνοι υποσυνείδητα έχτισαν και εινα αποτέλεσμα της ανοχής τους σε περιφραζουν , σε εγκλωβίζουν σε προιντοπιουν. Σπόνσορες πλέον όπου ο απρόσωπος καπιταλιστικός δεσμός ειναι ίσως το μόνο που σε κρατάει κοντά τους έστω και στο ελάχιστο μια εξάρτηση παρα ένα συναισθηματικό στήριγμα μια ηθική αληθινή στήριξη σαυτον τον διεστραμμένο τρόπο Ζωής που καθημερινά αφαιρεί τα στοιχειώδες του χαρακτήρα σου, το εγώ σου και ολοένα σε φιμώνει τα αγόρια με τα μπλε σκυλιά που με την πρώτη ευκαιρία σε κυνηγούν, οι γραβατωμενοι γραφιάδες να βολεύονται και η καταπίεση να θριαμβεύει ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
Δεν βλέπω Ελπίδα , δεν βλέπω Ζωή , .... βλέπω την σταθερή καταστροφή του εαυτού μου , την καταστροφή της μοναδικότητας των πάντων γύρω μου, βλέπω ρομπότ που αρνούνται να αντικρίσουν την Ζωή , μια κοινωνία που καταστρέφει τα σπλάχνα της , τον εαυτό της το είναι της , μια κοινωνία προβατοποιημενη, προκαταλλελημενη φοβισμένη και ανήμπορη να νιώσει σε αυτή την αναίσθητη εποχή.. μια κοινωνία που οι προσωπικες μου επιλογές και η κατακτιση της ελευθριας μου οδηγούν σε ένα κελλι , σε μια σθεναρή καταστολή που πέρα από την ψυχολογική κόπωση και απαλλοτρίωση εαυτού .... ει ναι <για το καλο μου > , για το καλό του εαυτού μου , μια κοινωνία που με βιάζει , με φυλακίζει και πληρώνεται γιαυτό..... ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
Η αυτογνωσία και το εγώ εινα ίσως τα Μόνα πράγματα που εινα ανεπίτρεπτο να αφήσεις να επηρεαστούν.. το μυαλό εινα ο στόχος και όσα να αλλάζουν γύρω η αντίληψη επιβάλλεται να είναι σταθερή, ακατέργαστη , αθώα από τα σκατά αυτού του γαμημενου τώρα και πάνω από όλα να μένει ανέγγιχτη με το νου να ναι αλήτης... Η επανάσταση είναι προσωπική σύντροφοι, είμαστε όλοι προσωρινοί και όλα μεταβάλλονται. είμαστε μια εικόνα από το μέλλον αλλά το παρόν μας καταστρέφει μέρα πάρα μέρα επιβαλλεται να αφησουμε το στιγμα μας, επιβαλλεται να ζησουμε.... ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΚΟΥΣ? ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΠΟΛΕΜΑΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΦΟΒΑΣΑΙ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΣΥΛΛΑΒΑΝΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙΣ ΝΑ ΖΩ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΙΣΩΠΕΔΟΝΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΦΙΑΛΤΕΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΟΥ , ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ , ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ?
ΑΠΟ ΜΕΝΑ .... ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ , ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ..... ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ .. Η ΤΕΛΕΥΤΕΑ ΛΕΞΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ,ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ.
ΣΚΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΖΩΣ ΜΑΣ ΤΩΡΑ.
ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΙ.
Οι Ανθρώπινοι δεσμοί μεταβλήθηκαν σε καταπιεστικές σχέσεις όπου η εξουσία , η ψυχολογική καταστολή και τα προκαταλελλημενα πρότυπα εινα πλέον θεμέλια και βασικά ουσιώδη στη συμπεριφορά και στην στάση του ατόμου Οι γονείς που μετωπικά διαμέσου της ανάγκης που τους διακατέχει να σε προστατέψουν από ένα σύστημα που εκείνοι υποσυνείδητα έχτισαν και εινα αποτέλεσμα της ανοχής τους σε περιφραζουν , σε εγκλωβίζουν σε προιντοπιουν. Σπόνσορες πλέον όπου ο απρόσωπος καπιταλιστικός δεσμός ειναι ίσως το μόνο που σε κρατάει κοντά τους έστω και στο ελάχιστο μια εξάρτηση παρα ένα συναισθηματικό στήριγμα μια ηθική αληθινή στήριξη σαυτον τον διεστραμμένο τρόπο Ζωής που καθημερινά αφαιρεί τα στοιχειώδες του χαρακτήρα σου, το εγώ σου και ολοένα σε φιμώνει τα αγόρια με τα μπλε σκυλιά που με την πρώτη ευκαιρία σε κυνηγούν, οι γραβατωμενοι γραφιάδες να βολεύονται και η καταπίεση να θριαμβεύει ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
Δεν βλέπω Ελπίδα , δεν βλέπω Ζωή , .... βλέπω την σταθερή καταστροφή του εαυτού μου , την καταστροφή της μοναδικότητας των πάντων γύρω μου, βλέπω ρομπότ που αρνούνται να αντικρίσουν την Ζωή , μια κοινωνία που καταστρέφει τα σπλάχνα της , τον εαυτό της το είναι της , μια κοινωνία προβατοποιημενη, προκαταλλελημενη φοβισμένη και ανήμπορη να νιώσει σε αυτή την αναίσθητη εποχή.. μια κοινωνία που οι προσωπικες μου επιλογές και η κατακτιση της ελευθριας μου οδηγούν σε ένα κελλι , σε μια σθεναρή καταστολή που πέρα από την ψυχολογική κόπωση και απαλλοτρίωση εαυτού .... ει ναι <για το καλο μου > , για το καλό του εαυτού μου , μια κοινωνία που με βιάζει , με φυλακίζει και πληρώνεται γιαυτό..... ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
Η αυτογνωσία και το εγώ εινα ίσως τα Μόνα πράγματα που εινα ανεπίτρεπτο να αφήσεις να επηρεαστούν.. το μυαλό εινα ο στόχος και όσα να αλλάζουν γύρω η αντίληψη επιβάλλεται να είναι σταθερή, ακατέργαστη , αθώα από τα σκατά αυτού του γαμημενου τώρα και πάνω από όλα να μένει ανέγγιχτη με το νου να ναι αλήτης... Η επανάσταση είναι προσωπική σύντροφοι, είμαστε όλοι προσωρινοί και όλα μεταβάλλονται. είμαστε μια εικόνα από το μέλλον αλλά το παρόν μας καταστρέφει μέρα πάρα μέρα επιβαλλεται να αφησουμε το στιγμα μας, επιβαλλεται να ζησουμε.... ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΚΟΥΣ? ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ?
ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΠΟΛΕΜΑΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΦΟΒΑΣΑΙ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΣ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΣΥΛΛΑΒΑΝΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙΣ ΝΑ ΖΩ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΕ ΙΣΩΠΕΔΟΝΕΙΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΦΙΑΛΤΕΣ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ , ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΟΥ , ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ , ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ?
ΑΠΟ ΜΕΝΑ .... ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΝΙΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ , ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ..... ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΑΣ .. Η ΤΕΛΕΥΤΕΑ ΛΕΞΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ,ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ.
ΣΚΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΖΩΣ ΜΑΣ ΤΩΡΑ.
ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΙ.
Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010
ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το βράδυ της Πέμπτης 14/10, σπίτια κατοίκων, καταστήματα, εργαστήρια και το στέκι μας στην οδό Σαπφούς στην εντός των τειχών Λευκωσία, δέχτηκαν ακόμα μια φασιστική επίθεση εθνικιστών. Αυτή την φορά τα ανδρείκελα της Χρυσής Αυγής και του κυπριακού παραρτήματός της, Ε.ΛΑ.Μ, ξεκινώντας από το καφενείο «Καλά καθούμενα», σκόρπισαν τα εμετικά τους συνθήματά, όπως ναζιστικά σύμβολα, «αν θέλουμε σας καίμε»(!), ζήτω το έθνος, ελλάς – κύπρος – ένωση κ.α.
Γνωρίζουμε ότι η παρουσία μας σαν αντιεξουσιαστές στην περιοχή και ο ξεκάθαρος και ειλικρινής αντιφασισμός μας, προκαλεί την βίαιη αντίδραση των νεοφασιστών, όμως παράλληλα, η παρουσία μας έχει προσφέρει κοινωνικές συζητήσεις, προβληματισμούς και προοπτικές αντίστασης. Δεν θα μείνουμε απαθείς μπροστά στις φασιστικές προκλήσεις, θα απαντήσουμε στους εθνικιστές / ρατσιστές με την αλληλεγγύη, την άμεση δράση και την αυτοργάνωση της κοινωνίας.
ΑΝ ΔΕΝ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΛΙΕΣ
Παρασκευή 15/10,
(θα ακολουθήσει αναλυτική προσέγγιση του θέματος)
Ένωση Αναρχικών
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
Πολιτιστική Εκδήλωση για την οικονομική ενίσχυση της Ένωσης Αναρχικών.
Παρασκευή, 15 Οκτώβρη στο στέκι μας, Σαπφούς 9, στην παλιά πόλη.
Ώρα Έναρξης - 18:00
Θα υπάρχει ζωντανή ρεμπέτικη μουσική καθώς και προβολή της ταινίας: ‘Ηλίας Πετρόπουλος - Ένας υπόγειος κόσμος’ - στιγμιότυπα από τη ζωή και το έργο του συγγραφέα, ποιητή και λαογράφου Ηλία Πετρόπουλου.
Επίσης: Καφέδες από αγροτικούς συναιτερισμούς, Κυπριακά χωριάτικα ποτά, έντυπο υλικό.
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Οικονομική "΄κρίση" στην Ελλαδα..
Αυτή είναι η λίστα με τις κορυφαίες εταιρίες φέτος στην Ελλάδα. Αν και υπάρχει μια "οικονομική κρίση" για όλους τους ανθρώπους στην Ελλάδα, όλες αυτές οι εταιρείες καταφεραν εν καιρο ταχα οικονομικης κρισης ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ !!!!!!!!! .... είναι και καποιες κερδοφόρες δημόσιες εταιρείες που το κυβερνητικό σχέδιο της ελληνικης κυβερνησης προβλεπει να πουληθουν σε μεγαλες πολυεθνικές εταιρείες .... Οι τραπεζες οπως δειχνει κατι ο πινακας υποφερουν περισσοτερο απο ολους μας !
6 απο τις πρωτες 15 ειναι τραπεζες !
6 απο τις πρωτες 15 ειναι τραπεζες !
85
Πώς θα εξηγήσεις κάποτε σε κάποιον που γεννήθηκε εχτές
τις σαφές και ανεκτίμητες στιγμές,
το παιχνίδι με τα άλλα παιδιά μες τις γειτονιές,
τα τελευταία εκείνα χρόνια που γλιτώσαμε απ' το στρες?
Δυστυχώς φίλε μου γεγονός είναι πως είμαστε η τελευταία που τα πρόλαβε γενιά
άντε τώρα να εξηγήσεις εσύ στον πιτσιρικά πως ήτανε η εποχή που δεν είχαμε κινητά,
που δεν είχαμε net, facebook, msn μα διαβάζαμε asterix, lucky luke και ten ten,
που όλη μας η χαρα όλη την εβδομάδα ήτανε να 'ρθει το σάββατο να δούμε παιδικά
τότε που το καλό και το κακό δεν ήταν κάτι σχετικό
και το να βγάζεις φωτογραφίες στο νετ δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό
και μου φαίνεται τραγικό πως ξεπουλήσατε υλικό προσωπικό τόσο εύκολα,
τόσο αβίαστα γίνανε τα συναισθήματά μας απλησίαστα
το να αγαπήσεις πραγματικά ή να κάνεις φιλίες θυμίζουνε πράγματα αχρείαστα.
Τίποτα εν τέλει πια δεν απομένει κείτεται η αθωότητά μας σκοτωμένη
μα την αγνοούμε όλοι επιδεικτικά μένοντας μέσα στο καβούκι μας ακόμα κλεισμένοι.
Γάμα τα ιδανικά και τις αξίες είναι μάλλον πιο σημαντικές οι ηλεκτρονικές γνωριμίες,
τα σχόλια στις sexy σας φωτογραφίες, οι friends, τα views, οι online ομιλίες,
το τέλειο προφίλ, οι σχέσεις οι εφήμερες, χίμαιρες λόγια που με κυνηγάν
γιατί οι άνθρωποι σκότωσαν πια την αγάπη το γύρισαν στα one night stand.
Κάνω έκκληση απεγνωσμένη, μην βλέπεις το παιδί, το φίλο σου, τη γκόμενά σου να πεθαίνει
γιατί έτσι γίνεται και ας μην το καταλαβαίνει
δράση πρέπει να αναλάβεις τώρα που δεν ειστε ξένοι
ακόμα δεν είναι αργά τα λόγια μου μη βλέπεις σαν οπισθοδρομικά
θυμήσου το πως ήταν όταν είμασταν παιδιά
όταν είχε σημασία το ποιος είσαι και όχι μόνο το πως είσαι
τελικά τι συμβαίνει κάποιος να μου πει
γιατί αφήσαμε να μείνει η ψυχή μας ταπί
γιατί δώσαμε τόση βάση πολύ στην εμφάνιση την εξωτερική
και γιατί χρειάζεται να προσποιήσε
γιατί εχει βάρος το φαίνεσαι και όχι το είσαι
γιατί πηθικίζεις το στερεότυπό τους και ό,τι πλασάρουν μιμήσε?
Πες μου πού πήγε η διαφορετικότητα πες μου η όμορφη αυτή πολλαπλότητα
πες μου πού χάθηκε η προσωπικότητα, κάποτε είχαμε όλοι το δικαίωμα να νιώθουμε αλλιώτικα.
Ονειρεύομαι μια κοινωνία και ας είναι ουτοπία που για να γουστάρεις μια γκόμενα
δεν πρέπει να χάσεις δέκα κιλά μα να διαβάσεις δέκα βιβλία.
Ονειρεύομαι μια κοινωνία που δεν έχει αξία
το πόσες γάμησες μα πόσες ξάπλωσες στο ίδιο κρεβάτι το πόσο στ' αλήθεια πολύ τις αγάπησες.
Όμως νιώθω τόσο μόνος σ' αυτά τα όνειρά μου
για να αλλοτριωθώ δεν ήρθε ακόμα η σειρά μου
και μ'ένα μικρόφωνο για συντροφιά μου ανοίγω ξανά την καρδιά μου.
Γι' αυτό κάπου εδώ σταματώ.
Γυρνώ το χρόνο πίσω ώστε να ξαναγίνω παιδί μικρό
και μέχρι κάπου εκεί να σε βρω
σου εύχομαι ταξίδι καλό και σ' αποχαιρετώ...
And it 's not sad,
it 's not some big surprise,
just nature.
We are animals, nothing more.
And you know what?
I 'm learning to be okay with that
τις σαφές και ανεκτίμητες στιγμές,
το παιχνίδι με τα άλλα παιδιά μες τις γειτονιές,
τα τελευταία εκείνα χρόνια που γλιτώσαμε απ' το στρες?
Δυστυχώς φίλε μου γεγονός είναι πως είμαστε η τελευταία που τα πρόλαβε γενιά
άντε τώρα να εξηγήσεις εσύ στον πιτσιρικά πως ήτανε η εποχή που δεν είχαμε κινητά,
που δεν είχαμε net, facebook, msn μα διαβάζαμε asterix, lucky luke και ten ten,
που όλη μας η χαρα όλη την εβδομάδα ήτανε να 'ρθει το σάββατο να δούμε παιδικά
τότε που το καλό και το κακό δεν ήταν κάτι σχετικό
και το να βγάζεις φωτογραφίες στο νετ δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό
και μου φαίνεται τραγικό πως ξεπουλήσατε υλικό προσωπικό τόσο εύκολα,
τόσο αβίαστα γίνανε τα συναισθήματά μας απλησίαστα
το να αγαπήσεις πραγματικά ή να κάνεις φιλίες θυμίζουνε πράγματα αχρείαστα.
Τίποτα εν τέλει πια δεν απομένει κείτεται η αθωότητά μας σκοτωμένη
μα την αγνοούμε όλοι επιδεικτικά μένοντας μέσα στο καβούκι μας ακόμα κλεισμένοι.
Γάμα τα ιδανικά και τις αξίες είναι μάλλον πιο σημαντικές οι ηλεκτρονικές γνωριμίες,
τα σχόλια στις sexy σας φωτογραφίες, οι friends, τα views, οι online ομιλίες,
το τέλειο προφίλ, οι σχέσεις οι εφήμερες, χίμαιρες λόγια που με κυνηγάν
γιατί οι άνθρωποι σκότωσαν πια την αγάπη το γύρισαν στα one night stand.
Κάνω έκκληση απεγνωσμένη, μην βλέπεις το παιδί, το φίλο σου, τη γκόμενά σου να πεθαίνει
γιατί έτσι γίνεται και ας μην το καταλαβαίνει
δράση πρέπει να αναλάβεις τώρα που δεν ειστε ξένοι
ακόμα δεν είναι αργά τα λόγια μου μη βλέπεις σαν οπισθοδρομικά
θυμήσου το πως ήταν όταν είμασταν παιδιά
όταν είχε σημασία το ποιος είσαι και όχι μόνο το πως είσαι
τελικά τι συμβαίνει κάποιος να μου πει
γιατί αφήσαμε να μείνει η ψυχή μας ταπί
γιατί δώσαμε τόση βάση πολύ στην εμφάνιση την εξωτερική
και γιατί χρειάζεται να προσποιήσε
γιατί εχει βάρος το φαίνεσαι και όχι το είσαι
γιατί πηθικίζεις το στερεότυπό τους και ό,τι πλασάρουν μιμήσε?
Πες μου πού πήγε η διαφορετικότητα πες μου η όμορφη αυτή πολλαπλότητα
πες μου πού χάθηκε η προσωπικότητα, κάποτε είχαμε όλοι το δικαίωμα να νιώθουμε αλλιώτικα.
Ονειρεύομαι μια κοινωνία και ας είναι ουτοπία που για να γουστάρεις μια γκόμενα
δεν πρέπει να χάσεις δέκα κιλά μα να διαβάσεις δέκα βιβλία.
Ονειρεύομαι μια κοινωνία που δεν έχει αξία
το πόσες γάμησες μα πόσες ξάπλωσες στο ίδιο κρεβάτι το πόσο στ' αλήθεια πολύ τις αγάπησες.
Όμως νιώθω τόσο μόνος σ' αυτά τα όνειρά μου
για να αλλοτριωθώ δεν ήρθε ακόμα η σειρά μου
και μ'ένα μικρόφωνο για συντροφιά μου ανοίγω ξανά την καρδιά μου.
Γι' αυτό κάπου εδώ σταματώ.
Γυρνώ το χρόνο πίσω ώστε να ξαναγίνω παιδί μικρό
και μέχρι κάπου εκεί να σε βρω
σου εύχομαι ταξίδι καλό και σ' αποχαιρετώ...
And it 's not sad,
it 's not some big surprise,
just nature.
We are animals, nothing more.
And you know what?
I 'm learning to be okay with that
Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 8/10 ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 18:00
Να απαντήσουμε στον εθνικισμό, (θεσπισμένο ή μη) μέσο της άμεσης δράσης και αντίστασης της κοινωνίας. Γιατί για μας ο αντιφασισμός δεν είναι συμβολικός αλλά καθημερινός. Γιατί για εμάς ο αγώνας δεν είναι μονομερής αλλά καθολικός. Γιατί είμαστε η φωνή των εργαζομένων, των ανέργων, των μεταναστών, των ομοφυλόφιλων και όλων των καταπιεσμένων. Γιατί είμαστε η ελπίδα για μια κοινωνία χωρίς ταξικές και φυλετικές διαφορές.
-------------------------- -------------------------- -------------------------- -------
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 8/10/2010, 18:00
ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ - enosianarxikon.blogspot.co m
--------------------------
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 8/10/2010, 18:00
ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ - enosianarxikon.blogspot.co
Let's give nationalism an answer, through direct answer and social resistance. Because for us, antifascism is not symbolic but daily. For we are the voice of the workers, the unemployed, the immigrants, the homosexuals; the voice of all oppressed people. Because we are the hope for a society without class and racial inequalities.
--------------------------
ANTIFASCIST GATHERING AT ELEFTHERIAS SQUARE, 8/10/2010 18:00
ANARCHIST UNION - enosianarxikon.blogspot.co
anarchistunion-cyprus.blog
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)